JAK ROZPOZNAĆ DZIECKO RYZYKA DYSLEKSJI ? Dziecko ryzyka dysleksji możemy spotkać w każdej grupie przedszkolnej, jak również szkolnej. W rozpoznaniu pomocne są karty obserwacji i sprawdziany osiągnięć rozwojowych.
Na przykład obserwujemy, czy dziecko:
- łatwo uczy się na pamięć wierszyków i piosenek,
- potrafi wyróżniać różne dźwięki z otoczenia,
- umie zharmonizować ruch z rytmem,
- potrafi posługiwać się przyborami do rysowania i malowania,
- może wskazać różnicę w dwóch pozornie identycznych obrazkach,
- jest samodzielne w czynnościach samoobsługowych,
- potrafi utrzymać równowagę.
Dzieci ryzyka dysleksji mają trudności przy wykonywaniu czynności ruchowych, samoobsługowych, w zabawach dydaktycznych, w czynnościach i zabawach związanych z mową, spostrzeganiem słownym, wzrokowym, motoryką oraz orientacją przestrzenną. W określeniu zaburzonej sfery i rodzaju trudności pomoże Skala ryzyka dysleksji opracowana przez prof. M. Bogdanowicz . Przy prowadzeniu terapii pedagogicznej należy pamiętać, by w ćwiczeniach łączyć funkcje zaburzone z funkcjami działającymi prawidłowo w celu tworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych. Dziecko z grupy ryzyka dysleksji może wymagać więcej ćwiczeń z poszczególnych grup, nie można jednak ograniczać zabawy, która zapewnia mu dobre samopoczucie fizyczne, a tym samym zdolność do wysiłku i pokonywania trudności. Dzieci ryzyka dysleksji powinny – korzystając z pomocy specjalistów – nadrobić opóźnienia rozwojowe jeszcze przed podjęciem nauki szkolnej. Może to zapobiec wystąpieniu dysleksji lub znacznie osłabić jej objawy.
Arkusz diagnostyczny dla dziecka z grupy ryzyka dysleksji oraz ustalanie działań wspomagających ucznia Moduł III b: Rozpoznawanie ryzyka występowania specyficznych trudności w uczeniu się
