„Poezja Wieszczów odczytana na nowo” to publikacja będąca pokłosiem konferencji o tym samym tytule zorganizowanej w ORE w kwietniu 2025 r. Adresatami opracowania są poloniści, metodycy i nauczyciele konsultanci zajmujący się dydaktyką literatury.
Autorzy poddają refleksji aktualność romantycznych tekstów omawianych w szkole i wartość utrwalonych przez wieki interpretacji poezji Wieszczów. Część rozważań ma charakter teoretyczny. Dr hab. Karol Samsel skupia się na zdefiniowaniu pojęcia „wieszcz”, widząc w nim kategorię ponadczasową i ponadnarodową. Dr hab. Ewa Hoffmann-Piotrowska wskazuje na zawarte w Romantyczności Adama Mickiewicza źródło nowoczesnych strategii narracyjnych oraz głębię opisu psychologicznego.
Teksty ukierunkowane praktycznie obfitują w metodyczne podpowiedzi dotyczące realizowania zagadnień z podstawy programowej języka polskiego. Bernadeta Klimczak przedstawia praktyki aktywizujące uczniów, takie jak poetycki slam, tworzenie memów czy vlogów. Kładzie także nacisk na wykorzystanie narzędzi cyfrowych i mediów społecznościowych. Dr Mirella Zajega omawia działania performatywne, metodę impresyjną i koncepcję Edwarda de Bono w kontekście analizowania liryki Wieszczów. Dr Małgorzata Juda-Mieloch prezentuje natomiast strategie edukacyjne eliminujące problem niezrozumiałości czy anachroniczności romantycznego dziedzictwa. Pojawiają się wśród nich m.in. mapy lektur, wizualizacje, wykorzystywanie „lektur przepisanych” lub kreatywnych omówień oraz „czytanie wątkami”.
Autorzy udowadniają, że można zniwelować „ideową obcość” tekstów Mickiewicza, Słowackiego i Norwida, patrzeć na poetów podobnie jak na współczesnych outsiderów, influencerów, blogerów, a podejmowane w XIX w. tematy (samotność, wyobcowanie, tęsknota) – pozostaną aktualne dla kolejnych pokoleń.
