Katarzyna Kobylińska rozważa zmiany zachodzące w edukacji, aby mogła ona sprostać wyzwaniom współczesnego świata i potrzebom młodego pokolenia. Odnosi się także do konieczności zdobywania przez uczniów kompetencji kluczowych oraz kompetencji przyszłości.
Jako metodę nauczania skuteczną a zarazem atrakcyjną dla dzieci ze starszych klas szkoły podstawowej autorka wskazuje nauczanie oparte na grach. Sięga do koncepcji „człowieka bawiącego się” – stworzonej przez Johana Huizinga, by udowodnić, że stosowanie gier w pracy dydaktycznej sprzyja nauce, bowiem wykorzystuje naturalne skłonności uczniów do rywalizacji i poszukiwania rozrywki. Autorka rozgranicza wyraźnie metodę game-based learning i gamifikację, która opiera się na podobnych mechanizmach. Wśród korzyści płynących z zastosowania gier w edukacji wylicza m.in. podnoszenie motywacji uczniów, pobudzanie ich kreatywności, rozwijanie krytycyzmu oraz zdolności komunikacyjnych i umiejętności współpracy.
Najciekawsza część pracy dotyczy przykładów zastosowania konkretnych gier na lekcjach matematyki. Autorka poleca przede wszystkim cieszące się długą tradycją planszówki, jak Superfarmer czy Connect 4, układanki – np. Tantrix, zestawy gier logicznych Smart Games, ale także zasoby internetowe Edu Games. Warta podkreślenia wydaje się możliwość indywidualizacji pracy dydaktycznej z grami i dostosowania poziomu rozgrywki do kompetencji uczestników, co szczególnie ważne w nauczaniu klasy zróżnicowanej.
Lektura artykułu z pewnością posłuży nauczycielom matematyki jako inspiracja do wykorzystania na lekcjach nieoczywistych zasobów. Wskaże również konkretne typy zadań – także uwzględnianych na egzaminie ósmoklasisty – sprzyjających zastosowaniu tej aktywizującej metody nauczania.
