W materiale dydaktycznym autorka omawia cechy nowoczesnej edukacji zmierzającej do komplementarnego wychowania młodego człowieka – w zgodzie z naturą i jego potrzebami. Zachęca nauczycieli do stosowania metod wyzwalających w uczniach twórczość nakierowaną na przekształcanie otoczenia i własnego życia. Zauważa, że interdyscyplinarność najpełniej realizuje cele edukowania przestrzennego, a słowo przestrzeń w edukacji należy rozumieć zarówno w sensie znaczeń dosłownych, jak i metaforycznych.
Autorka uważa, że nauczyciel powinien być mentorem ucznia, reagować na jego potrzeby, kształcić odpowiedzialność za środowisko oraz uczyć holistycznego i twórczego rozwiązywania problemów.
