Zindywidualizowane i spersonalizowane doradztwo metodyczne

Zindywidualizowane i spersonalizowane doradztwo metodyczne

30 października 2025

Personalizacja doradztwa, część 1 – Mentoring

Na początku mojej drogi konsultantki biznesowej czułam się zagubiona. Szukałam wiedzy, doświadczenia, wskazówek. Nowe zadania przytłaczały, a ja nie wiedziałam, od czego zacząć. Sięgnęłam po wykład prowadzony przez kobietę sukcesu – liczyłam na to, że ruszę z miejsca, że poczuję się zainspirowana. Tymczasem poczułam się gorsza. Nieadekwatna. Pojawiła się myśl: „Ten mój pomysł, żeby doradzać przy informatyzacjach, to jakaś mrzonka. Mam 26 lat. Co ja właściwie umiem? Co mam do zaoferowania?”.

Trwałam w tym samobiczowaniu przez kilka godzin, aż przyszło olśnienie. Zrozumiałam, że korzystanie z mentoringu nie polega na tym, by patrzeć w górę z zachwytem, ale by znaleźć kogoś, kto jest tylko kilka kroków dalej. Kogoś, kto pamięta drogę i chce się tym podzielić.

Często, zafascynowani wizją sukcesu, wybieramy na mentorów osoby, które już są na samym szczycie — multimilionerów, celebrytów, guru. Ich osiągnięcia imponują, ale jednocześnie są tak odległe, że zamiast motywować, potrafią onieśmielać. Zaczynamy myśleć, że nigdy nie dotrzemy tam, gdzie oni są, więc nawet nie warto próbować.

Jak wybrać mentora – kilka gałęzi wyżej, nie na samym wierzchołku

Wyobraź sobie, że wspinasz się na drzewo.

Dobry mentor dla Ciebie to ktoś, kto jest kilka gałęzi wyżej niż Ty. Nie na samym wierzchołku, nie poza zasięgiem, ale właśnie tak wysoko, że może dosięgnąć do Ciebie i podać Ci rękę. Może pomóc Ci wspiąć się kilka poziomów wyżej – bez presji, bez porównań, bez błysku reflektorów.

Dobry mentor to ktoś, kto potrafi pomóc Ci dojść do miejsca, w którym czujesz, że masz wpływ. Że możesz. Że warto. Nie ten, który osiągnął wszystko i mówi z perspektywy sukcesu, ale ten, który zna trudności, wątpliwości, potknięcia. Który nie tylko pokazuje cel, ale też rozumie, jak wygląda droga.

Dobór mentora trzeba dostosować do swojego aktualnego etapu rozwoju. Zamiast kogoś z „górnej półki” potrzebny jest ktoś, kto jest tylko kilka kroków dalej niż my. Kto rozumie, bo jeszcze niedawno był dokładnie tam, gdzie my.

Taka perspektywa jest szczególnie pomocna dla doradców metodycznych – zarówno tych, którzy sami szukają wsparcia, jak i tych, którzy chcą wspierać innych.

Mentor – kto to właściwie jest?

Mentor to nie nauczyciel. To raczej ktoś, kto przeszedł już drogę, którą Ty dopiero zaczynasz. Kto nie tylko wie, co robić, ale też – dlaczego i jak. Kto potrafi to przekazać.

Jednak tu pojawia się pierwsza pułapka. Czy ktoś, kto zdobył 30 tysięcy followersów na Instagramie, naprawdę wie, jak zbudować markę osobistą? Czy potrafi nauczyć tego innych?

Okazuje się, że niekoniecznie. Bo żeby czegoś nauczyć, nie wystarczy, że sami coś potrafimy. Potrzebna jest świadomość tego, co konkretnie zrobiliśmy, żeby osiągnąć dany rezultat. Potrzebna jest pokora – żeby wiedzieć, że nie wszystko, co zadziałało u nas, zadziała u innych. I wreszcie: potrzebna jest gotowość, żeby być w relacji, a nie na piedestale.

Czy zawsze jest dobry moment na mentoring?

Być może już tego doświadczyłeś. Czasem oglądasz inspirujące historie sukcesu i czujesz przypływ energii. Ale czasem – wręcz przeciwnie. Czujesz się gorzej niż wcześniej. Myślisz: „Wszyscy dają radę, tylko ja nie”. Zamiast skrzydeł – ciężar.

Dlaczego tak się dzieje? Ogromne znaczenie ma Twój stan energetyczny. Jeśli jesteś zmęczony, przytłoczony, zniechęcony – nawet najlepszy przykład może Cię zdołować. I to nie dlatego, że coś z Tobą nie tak. Po prostu – to nie jest dobry moment na przyjmowanie inspiracji.

Jak być mentorem, który naprawdę wspiera?

Mentoring to nie tylko przekazywanie wiedzy. To sztuka obecności.

Mentoring to nie tylko narzędzie. To sposób bycia z drugim człowiekiem. To uważność, obecność, autentyczność. To umiejętność rozpoznania, kiedy mówić, a kiedy milczeć. Kiedy inspirować, a kiedy po prostu być obok. I w jaki sposób dzielić się swoją historią, żeby nauczycielowi rosły skrzydła.

A jeśli chcesz doskonalić swoje kompetencje mentorskie, to teraz jest idealny moment, żeby zgłosić się do naszego projektu (więcej informacji i zapisy). Szkolenia obejmują zrozumienie i wykorzystanie mentoringu, coachingu i tutoringu.

 

Beata Michalska

ekspertka projektu „Opracowanie rozwiązań zapewniających dostęp do wysokiej jakości zindywidualizowanego i spersonalizowanego doradztwa metodycznego”

Model 5 K - opis zadań realizowanych w projekcie
30 października 2025

Zindywidualizowane doradztwo jako narzędzie wspierania rozwoju kompetencji przekrojowych

24 października 2025 roku, w ramach szkolenia „Myśleć – tworzyć – współpracować. Rozwój kompetencji przekrojowych uczennic i uczniów”, zaprezentowano projekt „Opracowanie rozwiązań zapewniających dostęp do wysokiej jakości zindywidualizowanego i spersonalizowanego doradztwa metodycznego”.

Szkolenie, zorganizowane przez Emilię Kowalczyk-Rumak z Ośrodka Rozwoju Edukacji, zgromadziło nauczycieli i doradców metodycznych, tworząc przestrzeń do wymiany doświadczeń i refleksji na temat współczesnych wyzwań edukacyjnych.

Wydarzenie wzmacnia kompetencje doradców metodycznych i nauczycieli konsultantów, którzy wspierają nauczycieli w codziennej pracy. Poprzez zindywidualizowane podejście do doradztwa mogą pomóc w rozwijaniu uniwersalnych umiejętności uczniów. Dzięki dostosowaniu metod wsparcia do konkretnych potrzeb i wyzwań, z jakimi borykają się nauczyciele, doradztwo metodyczne staje się narzędziem, które umożliwia efektywne wdrażanie nowoczesnych i elastycznych strategii nauczania.

Serdecznie dziękujemy wszystkim uczestnikom za zaangażowanie oraz wartościowy wkład w dyskusję. Podziękowania kierujemy także do Emilii Kowalczyk-Rumak za doskonałą organizację wydarzenia oraz do Agnieszki Arkusińskiej i Janiny Stojak za prowadzenie warsztatów, które stworzyły sprzyjającą atmosferę wymiany wiedzy i doświadczeń.

#FunduszeUE

Załączniki:

23 października 2025

Święto edukacji czy nauczyciela?

O poczuciu sensu, niedosycie i porównaniach

Szampan się lał, odznaczenia sypały. Coroczne święto edukacji. W całym kraju – szkolenia, konferencje, debaty. O stanie edukacji. O przyszłości edukacji. A przecież kiedyś to był po prostu Dzień Nauczyciela.

Tydzień wcześniej ogłoszono wyniki badania TALIS. Siódmego października – jakby prezent dla nauczycieli. Już wiemy, jacy jesteśmy na tle innych państw i tej samej grupy zawodowej.

Między misją a rezygnacją

Nie odbiegamy od średniej w Europie. Mamy jednak swoją specyfikę.

Jesteśmy starsi niż przeciętnie. Wielu z nas traktuje pracę jak misję. A jednak – nie wybralibyśmy jej drugi raz. Czujemy wpływ na wychowanie młodych ludzi, ale nie na kształt systemu. I to boli. Pracujemy ponad 20 lat, a mimo to jesteśmy bardziej niż średnia niezadowoleni – z życia i z wynagrodzenia. Jednym słowem: nie jesteśmy szczęśliwi.

Szczęście – czy wiemy, co znaczy być szczęśliwym?

O szczęściu mówiłam już na webinarze, pisałam też szerzej – zachęcam do przeczytania wpisu o dobrostanie. Teraz krótko: nauczyciele buddyjscy mówią, że szczęście to być zadowolonym z tego, co się ma.

Brzmi prosto. Ale jak to zrobić, gdy z każdej strony zdjęcia z wakacji celebrytów? Piękni, opaleni, roześmiani, w basenie na Zanzibarze. A my – od pierwszego do pierwszego. Ledwo.

Mózg w trybie niedosytu

Coraz częściej mówi się, że nasze niezadowolenie nie wynika z niedostosowania, tylko z biologii. Mózg człowieka ewoluuje wolniej niż świat. Nadal żyje w przekonaniu niedostatku. Substancje chemiczne nagradzają nas za chęć posiadania więcej. Kiedyś to pomagało przetrwać. Dziś – prowadzi do przeciążenia, stresu, paraliżu decyzyjnego. Kortyzol. Zaklęta pętla.

Skoro ten pęd jest fizjologiczny – nic dziwnego, że trudno się mu nie poddać. Ale naprawdę warto próbować.

Pamięć o innych czasach

Większość polskich nauczycieli ma ponad 40 lat. Pamiętamy czasy, gdy pensja wynosiła w przeliczeniu 9 dolarów. Kolejki po papier toaletowy. Czekolada, mięso, buty – na kartki. I nikt nie myślał wtedy, że jesteśmy biedni. Nawet gdy ktoś wracał z amerykańskiego eldorado – niepokój trwał chwilę. Dziś mówimy, że byliśmy biedni. Wtedy to było absolutnie normalne.

Trawa u sąsiada jest bardziej zielona – mówią Brytyjczycy. My: wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma. Przysłowia, to podobno mądrość narodów. Może więc warto się im przyjrzeć.

Porównujemy wystawy z zapleczem

Może to nie bieda jest źródłem poczucia braku. Może to porównania? Oglądamy rolki, reality show, piękne miejsca. I jakbyśmy zapominali, że porównujemy cudzą wystawę z własnym zapleczem. Wprawdzie głos rozsądku czasem się przebija do świadomości – nie dociera głęboko. Porównujemy wyretuszowane ciała w pożyczonych sukienkach i samochodach z tym, co mamy sami. A nie zadajemy sobie pytania: dlaczego, skoro to życie z pierwszych stron gazet jest takie wspaniałe, to w tamtym świecie jest tyle uzależnień?

Długoterminowa perspektywa

Niedawno świętowałam z moją klasą 40-lecie matury. Kilkoro z nas to nauczyciele. I bez wątpienia – jesteśmy w dobrej formie. Przebywanie z młodzieżą daje jasność myślenia. Ciągle mamy do czynienia z postawą „wszystko jeszcze możliwe”. To dobrze wpływa na mózg. Młodość.

Często oceniamy teraźniejszość przez pryzmat przeszłości albo tego, co jest teraz. Zapominając, że jeśli będziemy żyli 80–90 lat, to ponad 20 spędzimy na emeryturze. I naprawdę ma znaczenie, w jakiej wtedy będziemy kondycji.

Dwie ścieżki działania

Ale czy to oznacza, że wybieramy bierność? Że godzimy się na bylejakość, złe warunki pracy i zbyt niskie wynagrodzenie? Oczywiście, że nie.

Zmiany systemowe są konieczne – i nie dokonamy ich w pojedynkę. Potrzebne są organizacje, fundacje, stowarzyszenia, związki. Fantastycznie będzie, jeśli zajmą się tym tematem – tak, aby pensje i warunki pracy nauczycieli realnie się poprawiły.

To jest jedna strona naszych działań – podejście systemowe. Tu pracujemy nad zmianą.

Ale jest też druga strona – podejście indywidualne. Tu pracujemy nad wdzięcznością i akceptacją. Każda i każdy z nas może spojrzeć na swoją sytuację i – oprócz trudności – dostrzec również mnóstwo zalet bycia nauczycielem.

Nasza szklanka jest napełniona do połowy. Można ją widzieć jako do połowy pustą. Można – jako do połowy pełną. A można też stabilnie dostrzegać, że jest napełniona wieloma wartościami – i że może być napełniona jeszcze bardziej.

Cieszmy się z tej pełnej połowy. Umiejmy ją docenić i celebrować jako jednostki. Dostrzegajmy korzyści i zalety.

Wiemy, że to nasza decyzja, aby być nauczycielem. Celebrujmy wdzięczność. Dzięki temu zarówno nasza praca, jak i życie osobiste nabierają barw.

Nie dajmy się wkręcać w zniechęcenie i poczucie bezsilności. Wiemy, że mamy wpływ – i że mamy coś ważnego.

I równocześnie działamy jako środowisko, aby napełnić naszą drugą połowę szklanki.

Na koniec – refleksja

A co by było, gdybyśmy przestali porównywać się z innymi i zaczęli dostrzegać wartość w tym, co mamy? Może szczęście to nie cel, tylko sposób patrzenia na świat?

I może – mimo wszystko – warto być nauczycielem. Bo to zawód, który nie tylko kształtuje innych, ale też pozwala nam samym pozostać młodymi duchem. Praca z młodzieżą daje energię, jasność myślenia i poczucie, że wszystko jeszcze może się zdarzyć. To działa jak najlepszy eliksir młodości.

„Nie możemy zmienić kierunku wiatru, ale możemy ustawiać żagle”.

Poczucia zadowolenia, docenienia i radości na co dzień – tego życzę dziś wszystkim nauczycielom.

 

                                                                       Beata Michalska

ekspertka projektu „Opracowanie rozwiązań zapewniających dostęp do wysokiej jakości zindywidualizowanego i spersonalizowanego doradztwa metodycznego”

Zespół projektu ORE oraz trenerzy w projekcie – od lewej strony: Jarosław Traczyński, Małgorzata Grzegorczyk, Grzegorz Idziak, Agnieszka Przybyszewska, Joanna Kulesza, Katarzyna Pluta, Izabela Juszkiewicz, Barbara Lebedowicz, Katarzyna Zajączkowska, Dorota Czerwonka, Jolanta Bem, Beata Michalska, Ewa Broma-Bąk, Magdalena Brewczyńska, Anna Jurewicz, Karolina Żelazkowska-Byczkowska, Justyna Cuże
17 września 2025

Architekci zmiany – jak trenerzy budują nowy standard wspierania nauczycieli

We wrześniu w Sulejówku spotkał się zespół, który przez kolejne miesiące będzie współtworzyć nową jakość doradztwa metodycznego w Polsce. To nie kolejne zwykłe warsztaty czy szkolenie, a początek zmiany systemowej – opartej na relacji, refleksji i indywidualnym potencjale każdego nauczyciela.

Nowy model doradztwa – więcej niż wiedza

W ramach ogólnopolskiego projektu „Opracowanie rozwiązań zapewniających dostęp do wysokiej jakości zindywidualizowanego i spersonalizowanego doradztwa metodycznego”, realizowanego przez Ośrodek Rozwoju Edukacji i współfinansowanego z Funduszy Europejskich dla Rozwoju Społecznego (FERS), powstaje nowa wizja pracy doradcy metodycznego.

To wizja, w której nauczyciel oraz jego rozwój, potrzeby, zasoby i marzenia stają się punktem wyjścia. W której metody wsparcia – coaching, mentoring, tutoring – nie są dodatkiem, ale istotą działania.

Zespół trenerów – architekci zmiany

Za tą zmianą stoi grupa trenerów z całej Polski. To osoby nie tylko z bogatym dorobkiem zawodowym, ale także z głębokim zrozumieniem istoty pracy rozwojowej. To edukatorzy, konsultanci, superwizorzy, coachowie, tutorzy i mentorzy, którzy od lat wspierają szkoły, nauczycieli i liderów oświaty. Ich kompetencje trenerskie są imponujące:

  • projektują procesy rozwojowe i szkoleniowe w sposób strategiczny, uwzględniający potrzeby uczestników i kontekst instytucjonalny;
  • facylitują procesy uczenia się dorosłych, prowadząc szkolenia, warsztaty, procesy mentoringowe i sesje coachingowe;
  • pracują w oparciu o relację i refleksję, tworząc przestrzeń do uczenia się przez doświadczenie i wymianę;
  • posiadają certyfikaty i akredytacje z zakresu coachingu, tutoringu, zarządzania zmianą, pracy z grupą, a także bogate doświadczenie w projektach edukacyjnych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym;
  • modelują postawy, które mają być fundamentem pracy doradczej, takie jak odpowiedzialność, partnerskość, uważność i otwartość na drugiego człowieka.

To zespół, który nie tylko uczy innych, ale sam jest stale w procesie rozwoju i uczenia się. Dzięki temu szkolenia prowadzone w ramach projektu nie są jednostronnym przekazem wiedzy, ale wspólnym procesem odkrywania i budowania kompetencji przyszłości.

Standardy pracy doradcy

Podczas spotkania w Sulejówku trenerzy wspólnie analizowali dokument „Standardy pracy doradcy metodycznego”, który definiuje nowy profil zawodowy doradcy. Już nie jako eksperta od treści, ale facylitatora zmiany, towarzysza w procesie rozwoju, przewodnika po ścieżkach edukacyjnych wyzwań.

Standardy te powstały na podstawie ogólnopolskiego badania potrzeb, które jasno pokazało, że system wymaga głębokiej zmiany – od wiedzy do relacji, od jednolitości do indywidualizacji.

Co się teraz dzieje?

Zespół trenerski rozpoczął pracę nad wdrożeniem ogólnopolskiego programu szkoleniowego dla:

  • doradców metodycznych,
  • nauczycieli konsultantów z publicznych placówek doskonalenia nauczycieli.

Szkolenia te są bezpłatne, w pełni finansowane ze środków FERS. Ich celem nie jest tylko przekazanie wiedzy, ale uruchomienie zmiany w sposobie pracy z nauczycielami w całej Polsce, z wykorzystaniem metod mentoringu, tutoringu i coachingu.

Dlaczego to ważne?

Bo przyszłość polskiej szkoły zaczyna się nie od kolejnych dokumentów, ale od jakości relacji i sposobu, w jaki wspieramy tych, którzy są najbliżej uczniów – nauczycieli.

Bo doradztwo metodyczne nie musi być kontrolą ani administracją. Może być inspiracją, refleksją i siłą rozwoju.

Bo kiedy spotyka się grupa profesjonalistów, którzy naprawdę wierzą w sens edukacji, to nie powstaje tylko projekt, ale także ruch zmiany.

Zapraszamy do wspólnej edukacyjnej przygody i uczestnictwa w szkoleniach!

Elektroniczny formularz rejestracji

#FunduszeUE

Zespół projektu ORE oraz trenerzy w projekcie – od lewej strony: Jarosław Traczyński, Małgorzata Grzegorczyk, Grzegorz Idziak, Agnieszka Przybyszewska, Joanna Kulesza, Katarzyna Pluta, Izabela Juszkiewicz, Barbara Lebedowicz, Katarzyna Zajączkowska, Dorota Czerwonka, Jolanta Bem, Beata Michalska, Ewa Broma-Bąk, Magdalena Brewczyńska, Anna Jurewicz, Karolina Żelazkowska-Byczkowska, Justyna Cuże
Uczestniczki konferencji, od lewej: dyrektor Świętokrzyskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach Małgorzata Łakomiec oraz kierownik Pracowni Wsparcia i Rozwoju Świętokrzyskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach Izabela Juszkiewicz
15 września 2025

Przyszłość doradztwa metodycznego w Polsce

11 września 2025 r. odbyła się ogólnopolska konferencja online „Wspólnie dla jakości edukacji – rola doradztwa metodycznego w nowoczesnej szkole”. Zorganizowało ją Świętokrzyskie Centrum Doskonalenia Nauczycieli (ŚCDN) w Kielcach we współpracy z Ośrodkiem Rozwoju Edukacji w Warszawie, Podkarpackim Zespołem Placówek Wojewódzkich (PZPW) w Rzeszowie, Lubelskim Samorządowym Centrum Doskonalenia Nauczycieli (LSCDN) oraz Małopolskim Centrum Doskonalenia Nauczycieli.

Wydarzenie zgromadziło szerokie grono uczestników reprezentujących środowiska edukacyjne z całego kraju – doradców metodycznych, nauczycieli konsultantów oraz przedstawicieli instytucji odpowiedzialnych za wspomaganie rozwoju szkół i doskonalenie zawodowe nauczycieli.

Główne obszary tematyczne konferencji

Program konferencji obejmował zagadnienia związane z aktualnymi wyzwaniami i kierunkami rozwoju doradztwa metodycznego w Polsce. Szczególną uwagę poświęcono prezentacji założeń i działań realizowanych w projekcie „Opracowanie rozwiązań zapewniających dostęp do wysokiej jakości zindywidualizowanego i spersonalizowanego doradztwa metodycznego”, prowadzonym przez Ośrodek Rozwoju Edukacji w Warszawie w ramach programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego.

Projekt zakłada wdrożenie rozwiązań systemowych umożliwiających dostosowanie form i metod pracy doradcy metodycznego do zróżnicowanych potrzeb nauczycieli i szkół, ze szczególnym uwzględnieniem podejścia mentoringowego, coachingowego i tutoringowego. Prezentację projektu wraz z diagnozą stanu doradztwa metodycznego w Polsce przedstawiła kierownik i główny ekspert merytoryczny projektu Magdalena Brewczyńska.

Pozostałe wystąpienia merytoryczne

W dalszej części konferencji uczestnicy mieli możliwość wysłuchania wystąpień przedstawicieli praktyki oświatowej oraz ekspertów specjalizujących się w rozwijaniu doradztwa metodycznego.

  • Rolę doradcy metodycznego w tworzeniu środowiska sprzyjającego uczeniu się oraz we wspieraniu pracy dyrektora szkoły omówiła Agnieszka Mulik, dyrektor Samorządowego Publicznego Przedszkola w Strawczynie.
  • Zagadnienia związane z budowaniem profesjonalnej tożsamości doradcy oraz jego rolą jako lidera zmiany na poziomie lokalnym przedstawiła ekspert ds. adaptacji rozwiązań cyfrowych w doradztwie metodycznym (ORE) Beata Michalska.
  • Podczas panelu „Inspiracje z terenu” przykłady dobrych praktyk w doradztwie metodycznym, które są realizowane przez doradców metodycznych w różnych województwach, zaprezentowali:
    • doradca metodyczny historii i geografii dr Grażyna Barwinek, ŚCDN w Kielcach;
    • doradca metodyczny plastyki Małgorzata Kusz, PZPW w Rzeszowie;
    • doradca metodyczny języka polskiego i języka polskiego jako obcego Beata Samojluk, LSCDN w Lublinie;
    • doradca metodyczny języka niemieckiego Anna Chabińska-Węgrecka, MCDN w Krakowie.

Wnioski i rekomendacje

Wystąpienia prelegentów oraz dyskusje towarzyszące konferencji wskazały na istotną rolę doradcy metodycznego jako partnera w procesie doskonalenia zawodowego nauczycieli oraz wdrażania zmian w oświacie. Uczestnicy zwrócili uwagę na konieczność dalszego wspierania rozwoju kompetencji doradców, ze szczególnym uwzględnieniem ich umiejętności w zakresie indywidualizacji wsparcia, pracy zespołowej, diagnozy potrzeb oraz wdrażania nowoczesnych rozwiązań dydaktycznych i technologicznych.

Konferencja potwierdziła potrzebę kontynuacji działań zmierzających do wzmocnienia systemowego znaczenia doradztwa metodycznego oraz dalszego rozwijania współpracy pomiędzy instytucjami wspomagającymi rozwój szkół.

Patronaty

Konferencja została objęta honorowym patronatem:

  • Ministra Edukacji;
  • Marszałek Województwa Świętokrzyskiego – Renaty Janik;
  • Świętokrzyskiego Kuratora Oświaty;
  • Ośrodka Rozwoju Edukacji   Warszawie.
Uczestniczki konferencji, od lewej: dyrektor Świętokrzyskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach Małgorzata Łakomiec oraz kierownik Pracowni Wsparcia i Rozwoju Świętokrzyskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Kielcach Izabela Juszkiewicz

#FunduszeUE

Ośrodek Rozwoju Edukacji realizuje projekty dofinansowane z funduszy europejskich w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój oraz Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa