W dobie dynamicznych zmian społecznych i technologicznych coraz częściej dostrzegamy, jak ważne jest budowanie w młodych ludziach empatii, szacunku i odpowiedzialności. W tym zakresie szczególne duże znaczenie ma edukacja. Scenariusz projektu interdyscyplinarnego „Róża – życie i śmierć” autorstwa Magdaleny Goik jest doskonałym przykładem, jak edukacja może łączyć wiedzę z refleksją nad wartościami.
Analiza tekstów literackich, filozoficznych i kulturowych pomaga uczniom spojrzeć na świat w głębszy sposób. Nie chodzi tylko o interpretowanie poezji czy powieści, lecz także o umiejętność zadawania pytań i szukania odpowiedzi na kluczowe kwestie: Co jest w życiu najważniejsze? Jak powinniśmy traktować innych? Co sprawia, że życie ma sens? Dzięki takim rozważaniom młodzi ludzie uczą się krytycznego myślenia i kształtowania własnych poglądów. Ponadto poprzez analizę literatury, rozmowy o emocjach oraz pracę zespołową uczniowie uczą się empatii, szacunku, otwartości na różnorodność oraz radzenia sobie z trudnymi tematami.
Równie istotnym aspektem edukacji aksjologicznej jest wrażliwość na drugiego człowieka. W świecie, w którym coraz częściej spotykamy się z obojętnością, brakiem zrozumienia czy uprzedzeniami, szkoła powinna być miejscem kształtującym postawy oparte na empatii i gotowości do niesienia pomocy. Poprzez rozmowy o relacjach międzyludzkich, analizowanie sytuacji z życia codziennego czy działania społeczne uczniowie uczą się dostrzegać potrzeby innych i reagować na nie z życzliwością. Wrażliwość na drugiego człowieka pozwala budować zdrowsze, bardziej harmonijne społeczeństwo, w którym każdy czuje się zauważony i doceniony.
Scenariusz „Róża – życie i śmierć” ukazuje, jak edukacja może łączyć wiedzę z refleksją nad wartościami, a przy tym kształtuje w młodych ludziach empatię, szacunek, odpowiedzialność oraz wrażliwość na drugiego człowieka. Pomaga również budować społeczeństwo oparte na zrozumieniu, otwartości i gotowości do niesienia pomocy.
