Źródło: ipn.gov.pl13 grudnia 1981 r. władze Polski Ludowej wprowadziły w kraju stan wojenny.
Jak podają źródła historyczne w czasie operacji policyjno-wojskowej użyto w sumie 70 tys. żołnierzy, 30 tys. milicjantów, 1750 czołgów, 1900 wozów bojowych i 9 tys. samochodów. Prawa obywatelskie zostały radykalnie ograniczone: zakazano zmian miejsca pobytu bez zezwolenia władz, łączność telefoniczna została przerwana, a następnie jawnie kontrolowana, korespondencja podlegała cenzurze, wprowadzono godzinę milicyjną. Przedstawicieli różnych grup zawodowych (nauczycieli, dziennikarzy, nauczycieli, urzędników, sędziów) poddano weryfikacji polityczno-ideologicznej.
Początkowo zostały zawieszone, a następnie rozwiązane, wszystkie związki zawodowe, zdelegalizowano również część organizacji społecznych (m.in. Niezależne Zrzeszenie Studentów, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, Związek Artystów Scen Polskich, Związek Literatów Polskich). Szacuje się, że od grudnia 1981 r. do lipca 1983 r., czyli przez czas trwania stanu wojennego, w całym kraju mogło zginąć kilkadziesiąt osób, jednakże dokładna liczba osób, które poniosły śmierć, nie jest znana. Nieznana pozostaje również liczba osób, które straciły w tym okresie zdrowie na skutek prześladowań, bicia w trakcie śledztwa czy też podczas demonstracji ulicznych.
Wprowadzenie stanu wojennego spotkało się z krytyką Stanów Zjednoczonych oraz innych państw zachodnich. 23 grudnia 1981 r. Ronald Reagan wprowadził sankcje ekonomiczne wobec PRL, które objęły później również Związek Sowiecki. W ciągu następnych tygodni do sankcji ekonomicznych przeciwko Polsce przyłączyły się inne kraje zachodnie.
