11 listopada 1918 r., po 123 latach zaborów, Polska odzyskała niepodległość. Tego samego dnia, w Warszawie, rządząca Królestwem Polskim Rada Regencyjna przekazała władzę wojskową i polityczną Józefowi Piłsudskiemu, który powrócił właśnie z internowania w Magdeburgu i przyjął tytuł Naczelnika Państwa. Jeszcze 7 października, Rada wydała manifest do Polaków w którym ogłosiła niepodległość Królestwa i rozpoczęła organizowanie struktury niepodległego państwa. W tym samym dniu, w Lublinie, działacze socjalistyczni pod wodzą Ignacego Daszyńskiego utworzyli Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej. 11 listopada, na wieść o przekazaniu władzy związanemu z Polską Partią Socjalistyczną Piłsudskiemu, rząd ten oddał się do dyspozycji Naczelnika. Sześć dni później powołał on złożony z działaczy socjalistycznych i ludowych rząd Jędrzeja Moraczewskiego, który utrzymał się do 16 stycznia 1919 r. Wówczas to nastąpiło uformowanie się tzw. rządu ogólnonarodowego pod kierownictwem Ignacego Jana Paderewskiego. Rozpoczął się proces budowy Rzeczypospolitej Polskiej, wytęsknionej przez pokolenia Polaków wolnej ojczyzny, przed którą stanęło jednak szereg olbrzymich problemów. Mimo tego Polacy witali niepodległość z radością, wiążąc z niepodległym państwem wielkie nadzieje. Pięć pokoleń walczyło w powstaniach, podtrzymywało ducha polskości, opierało się germanizacji i rusyfikacji, aby w końcu Polacy mogli cieszyć się wolnością. Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Jan Paderewski, gen. Józef Haller, Ignacy Daszyński, Wincenty Witos i Wojciech Korfanty to mężowie stanu, którzy byli ojcami Niepodległej. Wywodzili się z różnych środowisk politycznych, ale ich wspólnym celem w roku 1918 było odbudowanie własnego państwa przez Polaków.
Więcej o tym jak witano niepodległość w 1918 r. i jakie stały przed nią wyzwania można posłuchać na stronie Polskiego Radia.
Z programem tegorocznych obchodów Narodowego Święta Niepodległości można się natomiast zapoznać na stronie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.